|
|
|
نوشته شده در 17 ارديبهشت 1395
بازدید : 387
نویسنده : آرمان حسيني
|
|
این شعرها که بوی سکوت می دهند
از غیبت لب های توست
کلمات
مثل زنجره های خشکیده ی تابستانی
از معنا خالی شدند
و در انتظار مورچه هایند
توشه بار زمستانی شان را
در حفره ی تاریک خالی کنند-
اندوهی که سرازیر می شود
در سینه ی خاموش من.
محمد شمس لنگرودی
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
